Menu
Het idee om wijn te laten rijpen op de zeebodem is niet nieuw. In de laatste decennia waren Mediterrane landen zoals Spanje, Italie en Kroatie pioniers op dit gebied. Inmiddels hebben ook Amerika, Chili, Australie en Zuid Afrika deze vorm van wijnrijping geintroduceerd. Sinds enige tijd heeft Cartagena nadrukkelijk zijn stempel gedrukt op de ontwikkeling van de 'onder waterwijnen'. De stad kan met trots claimen de grootste onder water wijnkelder te hebben in Europa. Ruim 7 kilometer uit de kust ligt op 30 meter diepte een gigantische 'wijnkelder' van 150 m2 met een capaciteit van 5 miljoen flessen.
Het stadsbestuur verwacht dat er veel positieve gevolgen zullen zijn van deze record wijnkelder. De provincie Murcia dankt sowieso een deel van haar populariteit aan de reputatie die de wijnregio heeft als een industrie van allure. De nieuwe ontwikkelingen zullen ongetwijfeld nog meer wijnliefhebbers naar de regio lokken. Bovendien is op de plaats van de wijnfaciliteit een kunstmatig rif gemaakt dat de diversiteit aan het leven op de zeebodem zal bevorderen.
Zoals zo vaak met radicale nieuwe ontwikkelingen was ook hier toeval een belangrijke factor. Twee gebeurtenissen speelden in dit geval een hoofdrol. De eerste staat op naam van een Italiaanse kunstenaar die zich had omgeschoold tot een wijnhandelaar. Bij gebrek aan ruimte in zijn wijnkelder kwam hij op het creatieve idee om een deel van zijn voorraad in zee te laten rijpen. Zo werden de eerste wijnen in 2001 te water gelaten. Een ander belangrijk moment was de vondst van een scheepswrak in 2010 in de Baltische Zee. Aan boord van het in 1880 gezonken schip waren 168 flessen champagne. Experts die de kwaliteit van de inhoud onderzochten, waren aangenaam verrast. Hun oordeel was dat de zeebodem optimale condities biedt voor het rijpen van champagne en wijnen. Belangrijke redenen daarvoor zijn de tamelijk constante temperaturen, het halfduister en de luchtdruk.
Tijdens het opzetten van de onderwater kelders heeft men inmiddels geleerd dat deze vorm van het rijpen van wijnen nog meer voordelen heeft ten opzichte van de traditionele opslag, zoals snellere rijping, minder onderhoudskosten van de faciliteit en gereduceerd energieverbruik. Dat alles neemt niet weg dat de nieuwe methode niet mikt op de produktie van slobberwijnen. Overal waar de onderwater voorzieningen verschijnen, is de wijnproduktie gericht op de markt van fijnproevers en dus de duurdere wijnen.
Maar uiteraard is iedere wijnliefhebber of enthousiasteling welkom om een tour per boot te maken naar de lokatie. Daar wordt zowel in het Spaans als Engels uitleg gegeven over het rijpingsproces en de wijngeschiedenis. Zowel witte als rode wijnen kunnen worden geproefd. Zo kan iedereen een oordeel vellen over het verschil in smaak tussen de traditionele en de nieuwe methode. Afgaand op reacties van veel wijnfanaten die de beide rijpingsprocessen met elkaar vergeleken, zou er sprake zijn van 'opvallende nuanceverschillen'.
