Menu
Seit jeher ist es in Spanien vollig normal, die Straße als Verlängerung des Wohnzimmers zu betrachten. In kleine Dörfern en Weilern is het snel zelfverstaanbaar, in de warme bergen is een paar stühle op de burgersteig voor het huis zu platzieren. De meeste Spanjaarden zijn aan het studeren of aan de andere kant van de Hockern, een leven lang geleden, als ze aan het lassen zijn. Deze gewohnheit is zo groot en zo logisch dat de Dorfbewohner in zijn werk een sociale relatie heeft, zodat niemand er over nadenkt. In de laatste jaren heb je misschien stadverwaltungen gezien, die "unerwünschten" Verhalten in de vorm van Raum Einhalt zu gebieten. Argumenten die "gefährlich für de Verkehr" en "Behindering des freien Durchgangs auf Gehwegen" hebben in de lokale Vorschriften Wurzeln geschlagen. In deze gemeenschap is het onbegrijpelijk dat de politici in hun Strafzettelbuch zücken, wanneer Opa en Oma aan de burgerij zitten, een getroffen of Domino-spiel, is de discussie over de traditie in de volle gang. Zelfs de gesetzestreuesten kunnen niet meer worden gebruikt als een van de volgende antwoorden en deze "gesetzesbrecher". Het is waar dat de "Vergehen" nog steeds dulden en de "Bürgersteig-Piraten" een vriendschappelijke "buenas días" is. Als je een stad kunt verkennen, kun je een ander inzicht krijgen in deze twee woorden die een fenomeen hebben. De Stadt Cullera, ongeveer 50 kilometer ten zuidoosten van Valencia, heeft de Führung in de Schutz van de andere Brauchs-übernommen. Ihre lokale Verordnung spricht von een historische traditie, die gewürdigt werden muss. Omdat het zo goed is dat het optrekken van stutten aan de straat in de weg staat, sterft de verkoop nooit achter en geen enkele fout voor de mens. Deze traditie lebt ook noch. Wat is er mis met? Voor de Bewohner van vaak kleine huizen of tuinen is de Straße der Ort, um mit Nachbarn en Passanten zu plaudern, zu tratschen en nach een siësta langsam wieder in Gang zu kommen.
